Mutluyuz Biz Gülüşlü

Resmini almak bile alıma gelmemiş.

Yan yana durup, başımızı eğip “mutluyuz biz gülüşlü” bir fotoğraf da çektirmemişiz, bir deniz kenarında ya da bir çay bahçesinde.

Seni kaybettim ama yırtacak resmimiz bile yok.

Belki de bitmeye mahkûm bir sevdanın resmini çekmeye gerek mi görmedik.

Bittiğinde daha çok acı çekmemek için…

Bir “mutluyuz biz gülüşün” bile yok bende.

Zihnimde kalanlar hariç.

Mutluyduk biz oysa. Gülüşlerimizi nerde düşürdük

Şimdi baktığım hiç bir resimde yüzün yok.

Sen olmayınca yar, hiçbir gülüşe cevap vermeye yüzüm yok…

-----

Yüreğim sızlar hala, aklıma gelir gülüşlerin.

“Mutluyduk biz” gülüşü dolaşır yüzümde.

Ağır ağır değişir cehrem,

Düşer gülüşüm.

Aklıma düşer, gittiğinde ölüşüm.