Ben senin yerine de üzüldüm.

Zaman geçip gider usulca bir gölge gibi
Yıllar eskitir günleri, ayları; sonra kendini
Dün var olanın bugün esamesi yok
Bugün yoksa yarın istemediğin kadar çok
Seni sevmek, sırtlamaktır dünü, bugünü, yarını
Sevince de zaman geçip gider bir gölge gibi

Geride kalanlar önünü aydınlatır görenin
İki cümle elimde, biri bıçak kadar keskin
Söyleyemediklerimi taşıyamam yüküm ağır
Gözlerime baksan anlarsın, erir o manasız kahır
Her kalpte ayrı bir hükmü var sevda denen törenin
En karanlık hatıra ruhunu aydınlatır sevenin.

Sen üzülme artık, ben dağlar kadar üzüldüm
Ağlama ben yitip gitmiş bir ağıt kadar öldüm.
Bir ekmeğin kokusunda gizlenir en güzel aşklar
Ya da bazen kendini bir bardak çayda saklar
Bekle, dinle ve sabret, sevda bir kördüğüm

Sen üzülme artık, ben senin yerine de üzüldüm.