Sevdadan Vazgeçmişim

Aşk mazide asılı bir hikaye
O unutmuş, ben vazgeçmişim.
Kalp buza kesmiş, eller soğuk
Bir hayırsızda kalmış özgeçmişim.

Yazmaz sevdanın kalemi hikayemi
İncitmem, sızlatmam masum bir yüreği
Kim çeker ki bir kahr-ı deliyi
Mecnunu görmüş, gülüp geçmişim.

O bendim; gecenin ayazını yazan cama
Silindi gitti aşkın silüeti aynamda
Güzeldi, zordu, vurdu ve çekildi sevda
Geleceği bulmadan bırakmaz geçmişim.

Ben mi açtım yüreğimin kapısını sevdaya
Ve ben mi terk ettim bir alacakaranlığa
O yok, o kayıp, -o paslı bıçak- o yara
Döner ve hesap sorar, susmaz geçmişim.

Şehrin ışıkları söner, sokaklar susar
Saklanır ruhum, yüreğim kırıklarını toplar
Umut kör, hayal kayıp, beklemek koyar
Bu da kader deyip sevdadan vazgeçmişim.

Silinsin o defterden adım ve namım
Söyleyin ağlamasın; ağrımaz sol yanım
Onsuz da yaşanır elbet dayanırım
Kopar tel tel hafızamdan geçmişim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder