Hesapsız Kaçışların Müvekkili

Yarısı ısırılmış bir elma gibi
Yüreğimi ısırdı sevdan
Her kopuş gibi acılı gidişin
Ama bu defa akmadı kan

Zikzaklardan çam ağacı çizip
Evler yaptığımız defterin
Yırtılan son sayfasında bir kalp,
İkiye bölünmüş ismimle ismin

Bir güvercin konardı camına
Pencerendeki ekmekleri yerdi
Soğuktu, çok durmaz, kaçardı
Ben gibi, bütün gece beklemezdi.

Rüyalarına girip bir gece
Öptüm mü gamzelerinden
Sorardım, kızarırdı yanakların
Terler boşanırdı ellerinden

Nereye gidersen git unutma
Saçına taktığım karanfili.
Sen yüreğini temiz tut yeter
Bu defa ben olayım
Hesapsız kaçışların müvekkili..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder