Yazmaya ara vereli bir hafta olmuş. Eni konu bir hafta. Benim için uzun bir zaman. İnsan sevdiği şeylere ara veriyorsa mutlaka mühim bir nedeni olmalı. Benim de var. Yeni işimin telaşı alışma süreci derken bir haftayı devirmişiz ve işte bu akşam yorgunluğa “ sen beni görmemezlikten gel bu akşam” diyerek karşınıza çıktım.
Aslına bakarsanız bir yazarın niye yazmadığını açıklaması da saçma gelebilir tabi. Ama bu bir sorumluluk duygusu, biraz sıkıcı da gelse bunun söylenmesi taraftarıyım. Sorumluluk almayı öğrenme taraftarıyım büyük resimde.
#filmisimleriniarmutladegistir başlığı nerden baksanız ilginç bir fikir. Zira armut gibi filimler izliyoruz son zamanlarda. Aslında izlemiyor yarıda bırakıyor desek daha anlaşılır olur. Tabi bahsettiğim Türk filmleri. Konu gayet eğlenceli oluyor Türk filmlerine armut eklemesi yapınca. Ama benim favorim Ramazan ayı düşünüldüğünde “Şeytan Armutta Gizlidir”. Tabi topiğin açılmasında yine de bir zamanlama hatası var. Konuyu ünlü düşünür düşünür söyler Sibel Alaş’a ait bir özdeyişle kapatıyorum: “Bi' dakika, neden film isimlerini armutla degistiriyoruz? Bir şey mi kaçırdım? Vaktimiz mi bol? Çok mu sıkıldık? Delirdik mi sonunda? Nedir?”
Bu ülkede #Nezamanbitecek diye bir soru soru sormak kendini dalgıç kıyafetsiz derin sulara atmakla eşdeğer. Biri bitmeden diğeri başlayan dertlerin ülkesinde bir şeyin bitmesini beklemek saflık değilse aptallık bile sayılabilir. Kemiğe dayanan bıçaklara rağmen bitmeyen, bitirilemeyen, siyasilerin askerlerin ellerine yüzüne bulaştırdığı ve her seferinde de daha da içinden çıkılmaz bir hal alan terör için aynı soruyu sormaktan bıktık milletçe. Siyasiler ağzında laf gevelemekten intikam yeminleri edip sabah yeminini bin kere bozmaktan bıkmamışken bitmesinden umut etmek aptallık olur. Kimse terörü yazmasın bu ülkede, kimse teori üretmesin, çözüm şu demesin. Yazarlar ahkam kesmesin muhkem köşelerinden. Başımızda bu kadar beceriksiz varken bırakın terör sorununu çözmeyi ayakkabı bağımızı çözebildiğimize d+ edelim.
Armut ye,dua et,sev.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder