Şuursuz vedalar kervanında..

Bu düşünce mevsiminin saçaklarına
Henüz nisan yağmurları yağmamışken
Zihinlerin açık denizlerindeki ihtimal rüyası
Şuursuz fırtınalar kabusuna dönmemişken

Ve dolunay gelmemişken güneşin önüne
Döküldü namın tenimin kızıl yüzüne
Sevebiliyorken, bakabiliyorken,
Gözümü kırpmadan, saatlerce gözüne

Eridi gamzelerinin şebneminde seherim
Namerde çalan sözün son ezberim.
Ölmedim, yenilmedim, eğreti kararına
Nezaret kılıklı odalarda geçti nekahetim.

Sabrımın sonu selamete ermedi sabahında
Şom ağızlı sualler dolaşır yanı başımda
Şişkin gözlerinin ağıt molasında vedam
Giderim sensizliğin kör bozgununda